Catherine de Jong, arts en sinds 2011 voorzitter van de Vereniging tegen de Kwakzalverij, blogde in 2014 op de inmiddels ter ziele zijnde website Artsennet.nl dat massage geen therapie is en niet als zodanig beschouwd kan worden. Het bezigen van het woord ‘therapie’ zou volgens haar alleen voorbehouden zijn als er sprake is van een geneeskundige behandeling of genezing. Medisch gezien is massage volgens haar zinloos en niet meer dan een ‘wrijfkunst’.
Is massage een therapie
Wat mag volgens de Jong dan wel therapie genoemd worden? Klaarblijkelijk is Wikipedia met de uitleg van het woord ‘therapie’ nog niet door de Jong op de vingers getikt. Het woord therapie is immers voor een anti-kwakzalver heilig en dient alleen in verband gebracht te worden met dubbelblind gerandomiseerd placebo gecontroleerd onderzoek. Het credo is: Bewezen = genezen! Wanneer aan deze criteria is voldaan en de werkzaamheid is aangetoond, pas dan is er sprake van therapie. Al het andere is quatsch en kwak.
Wetenschap of vooroordeel?
Dat de Anti-kwakbeweging in Nederland zich gedegen kritisch opstelt en wetenschap nastreeft is een goede zaak. Wetenschap onderzoekt, maar de voorzitter van de anti-kwakvereniging lijkt zich in haar artikel vooral door vooroordelen te laten leiden! Ze baseert nota bene haar mening over het onderwerp aan de hand van een alweer niet dubbelblind gecontroleerde pilot studie en aantal onnozele zoekopdrachten in Google (!).
Massage is zinloos
“Medisch gezien is massage geen therapie, massage is zinloos” rept ze op haar blog. Een recente studie toont echter aan dat massage ontstekingsreacties in de spieren remt. En weer een andere studie toont aan dat o.a de cerebrale en neurologische ontwikkeling van zuigelingen, met name bij prematuren, verbetert door aanraking cq. massage. Het is maar net wat je wilt lezen, ook op PubMed!
Happy end
Wat zal de reactie zijn van mevrouw de Jong? Dat bovengenoemde studies niet dubbelblind zijn uit te voeren; Dus niet bewezen en dus niet genezen! Nee, volgens haar is massage geen therapie en degradeert ze het tot een welnessbehandeling met de meest tevreden klanten, die kiezen voor een ‘happy end”. Is dat geen wetenschappelijke eindconclusie? Gelukkig weten de medewerkers en de directies van onze opdrachtgevers beter!